نقش توقف فعالیت آنزیم استیل کوآ کربوکسیلاز بر رشد و سیستم آنتی اکسیدانتی در گیاه گندم

در این بررسی گیاه گندم (triticum aestivum l.) رقم کوهدشت کاشته شده و در مرحله 4-3 برگی با استفاده از ستوکسیدیم، فعالیت آنزیم استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز متوقف شد. دانه رستهای گندم در مراحل مختلف نمونه برداری و تولید ماده خشک، شاخص پایداری غشاء، فعالیت آنزیمهای جمع آوری کننده پراکسید هیدروژن، تجمع پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید به همراه فعالیت آنزیم لیپواکسیژناز بررسی گردید. توقف فعالیت آنزیم استیل کوآ کربوکسیلاز، رشد گیاه گندم را کاهش داد که به احتمال زیاد در اثر ممانعت از بیوسنتز اسیدهای چرب بوده است. فعالیت آنزیمهای جمع آوری کننده پراکسید هیدروژن به جز گایاکول پراکسیداز در زمان توقف فعالیت استیل کوآ کربوکسیلاز تغییر معنی داری نشان نداد. در گیاهانی که فعالیت آنزیم استیل کوآ کربوکسیلاز در آنها متوقف شده بود تجمع پراکسید هیدروژن مشاهده گردید. تجمع پراکسید هیدروژن، همچنین سبب افزایش میزان پراکسیداسیون لیپیدی شد که همراه با آن فعالیت آنزیم لیپواکسیژناز افزایش یافت. نتایج کلی نشان داد که توقف فعالیت آنزیم استیل کوآ کربوکسیلاز باعث توقف رشد گیاه و اختلال در عملکرد سیستم دفاع آنتی اکسیدانتی گیاه می گردد.